Wie Nadia Zerouali zegt, zegt koken. Of ze dat nu thuis doet of op televisie in het programma Binnenstebuiten. En bij koken horen – onlosmakelijk verbonden – geuren. Die uit haar huis zijn letterlijk te ruiken in de tentoonstelling thuis.
Geschreven door Rinske Wels
Als kind was Nadia Zerouali (45) al gefascineerd door koken. Als je haar vroeg wat ze wilde worden, zei ze: ‘Appeltaartenbakker.’ Het werd iets uitgebreider dan dat en nu kookt ze uit alle windstreken. ‘Maar ik begin eigenlijk altijd met een uitje en wat knoflook gebakken in olie’, vertelt Nadia. Die specifieke geur hoort zo bij haar huishouden, dat die natuurlijk een rol krijgt in de tentoonstelling thuis.
Luchtjes vangen
De luchtjes in Nadia’s huis zijn ‘gevangen’ door geur-expert Jorg Hempenius. Ze vertelt hoe dat ging: ‘Hij heeft me vooral ook gevraagd waar ik aan denk bij geuren en ik ben voor hem gaan koken. Daarnaast hebben wij cavia’s, dat ruik je. En ik heb veel bloemen en planten in huis. Overigens ruiken de cavia’s van zichzelf niet echt, daarom mogen ze van mij ook binnen staan. Je ruikt vooral het hooi.’ Die geuren heeft Jorg allemaal gecreëerd zodat ze in de tentoonstelling weer tot leven komen. Geuren zijn belangrijk in haar leven, zegt Nadia. ‘Helemaal als je er een beetje gevoelig voor bent, dan kunnen ze je rechtstreeks terug naar vroeger brengen en komen er allerlei herinneringen boven. Maar dat is denk ik heel persoonlijk.’
Zure melk
Kookt ze puur op smaak of spelen geuren daar ook een belangrijke rol in? Nadia is stellig: ‘Als ik iets niet lekker vind ruiken, kan ik het niet eten. Franse stinkkazen bijvoorbeeld. Ik zou het willen, maar het lukt gewoon echt niet, dan komt er een blokkade. Zo drink ik bijvoorbeeld ook geen alcohol en heus niet alleen maar om religieuze redenen. Toen ik jonger was, heb ik het allemaal geroken en geproefd, maar het was niet te doen!’ En er is meer: ‘Als ik een migraine-aanval krijg, dient zich dat aan door sterkere geuren dan normaal. Als ik hormonaal ben, ruik ik alles driedubbel erg. Toen ik zwanger was van mijn zoon Tariq kon ik alles zo goed ruiken dat ik eigenlijk zelf niet kon koken.’ Tariq is inmiddels 16 en breekt in in het gesprek omdat hij een glas melk omgestoten heeft. Zure melk welteverstaan. Die geur heeft de tentoonstelling niet gehaald, evenmin die van een ongewassen-puberkamer. Nadia lachend: ‘Nee, gelukkig allebei niet.’